Özlemin azı çoğu olmaz ağırdır işte

Nazım Hikmetin bu sözü tam da bizi çağsu çalışanlarını anlatıyor heralde

Patronumuz cavit beyi kaybetmenin derin üzüntüsünü yaşıyoruz şu günlerde

Her ölüm erkendir elbet ama bu kayıp cavit beyi sevenleri onu tanıyan tanımayan herkesi derinden üzdü

Cavit beyin iş insanı girişimci kimliği ile yansıyan resmini Cumhur Bandakçıoğlu abim çok güzel bir dille kaleme almış köşe yazısında okurken gözyaşlarımı tutamadım

Ben de  nerdeyse 14 yıldır birlikte çalıştığım patronumu bi çalışanının gözünden anlatmak istiyorum

Çağsu ya başladığımda hastane açılalı 2,5 sene olmuştu

Ben iş görüşmemi patronum Fatma hanımla yapmıştım

Hadi bakalım bi yerden başlamak lazım deyip elimi tutmuştu

Güzel heyecanlı motive edici bir başlangıçtı, O günden sonrada herzaman desteğini hissettim Fatma hanımın . Elimi hiç bırakmadı sağolsun.

İşe başladıktan 2 ay sonra cavit beyle tanıştım

Kibarlığına nezaketine hayran kalmıştım

Mütevazi kişiliği ilk tanıdığım andan itibaren hiç değişmedi

Çağsu hastanesi benim artık evim olmuştu

Çok çalıştık

Çok güzel günlerimiz oldu

Eğlencelerimiz kutlamalarımız süprizlerimiz hiç bitmezdi

Hastanemiz büyüdü biz de büyüdük

Aile ortamı sağlamıştı bizlere

Güzel insandı bizim patronumuz

Son anına kadar çok iyiyim on numara beş yıldızım deyip bizlere güç verdi

Hastanede nezaman nerden çıkacağını kimse tahmin edemezdi

Hastalar memnun ayrılıyor mu hastaneden

Yoğun bakım hasta yakınlarına sorun kalacak yerleri var mı

Doğum yapan anneleri ihmal etmeyin

Ameliyat olan hastaları sonradan bir arayıp halini hatrını sorun

Cenaze merasimlerini atlamayın insanların acısını paylaşın

Ve hasta memnuniyetini sağladığımızdan emin olmak için her görüşmemizin sonunda bunları hatırlatırdı ama

Eve geç kalmayın çoluğunuzu çocuğunuzu ihmal etmeyin, evden kahvaltı yapmadan çocukları okula yollamayın diyecek kadar da bizim çocuklarımızıda düşünürdü.

Kimsenin üzgün olmasına dayanamazdı.

Bir arkadaşımızın üzgün olduğundan haberdar olursa bi gezmeye götür ilgilen kafasını dağıtsın diye bana görevler verirdi.

Merhametliydi bizim patronumuz .

Elbette kızdığı da olmuştur ama konu ne olursa olsun odasından ona kızgın ya da kırgın olarak çıktığım bir gün bile olmadı.

Tüm çalışanlarına kendisini özel hissettirmeyi başarmış kendi tabiriyle  on numara beş yıldız bir insandı bizim patronumuz .

Ben demeyi sevmez biz olmayı severdi , başarı tek başına elde edilmez ekip işidir derdi, tek taraflı değil empati yaparak düşünmemizi isterdi, olaylara sıcağı sıcağına değil üzerine düşündükten sonra

tartışalım derdi

Hastanenin her birimini ve işleyişini çok iyi bilirdi

Ne yaptınız değil bilmem gereken birşey var mı diye başlardı söze

Güvendiğini hissettirirdi çalışanlarına 

Bu işi yapmak yapmak için yaratılmıştı sanki

Tane tane anlaşılır konuşmayı severdi

Benim 10 dakika anlattığım şeyi 1 cümleyle özetlerdi

Odasına ağlayarak kızgın yada öfkeli giren herkes sakin mutlu olarak ayrılırdı.

Eminim bu yazımı okuyan arkadaşlarımında birbirinden güzel anıları hikayeleri vardır

Cavit beyle

Bize göre erken bir veda oldu patronumuzun kaybı

Şimdi hepimizin gönlü hüzünlü gözü yaşlı ama hayat bazeen istenileni değil yazılanı yaşatıyor insana

İyi ki çok çalışmışım

İyi ki bu ailenin bir parçası olmuşum

Cavit bey olmadan hep bir yanımız eksik hep bir özlem içimde olacağız

Hayat devam ediyor tabi her toplantıdan sonra Cavit beyin de söylediği gibi iş beklemez 

Herkes işinin başına geçti canım patronum ve işimizi aynı heyecan ve şevkle yapmaya devam ediyoruz

Sen merak etme

Işıklar içinde uyu güzel insan

Sen hep bizimlesin…