Çocuğumuza iyi, güzel, doğru ne varsa öğretmek adına yine en belirgin hataları biz ebeveynler yapıyoruz ne yazık ki!
Hata mı? Hangi hatalar?
“Ben sadece çocuğumun iyiliğini istiyorum, iyi olsun istiyorum, eleştiri ne demek ben onun kılına zarar gelsin istemem!” derken..
Yine hatalı anne baba tutumları başlığı altında dile getirilen ne varsa kendimizde mevcut olduğunu görüyoruz.
Halbuki aile bireyleriyle kurulan iletişimde eleştiri, düşmanca tavırlar (duvar örmek, küsmek, ters ters bakmak vs.) ve azarlamanın hiçbir getirisi yoktur. Bunun yerine çocuğun yaşına ve dönem özelliklerine bağlı olarak öğretme yöntemleri belirlenebilir. Öyle ki her çocuğun anlama dili, algı düzeyi ve ilgi alanları farklıdır. Bu ayrıntılar bize çocuğumuz hakkında bilgi verir ve olumsuz durumlar karşısında tıkanma noktasına geldiğimizde, çözüm üretmek üzere bize yol gösterirler. Böylece geliştirilecek yöntemlerin odak noktası olan çocuk, kabul görme noktasında kendini yeterli hissedecektir.
Peki nedir bu izlenecek yollar? Yani çocuğun anlayacağı dil nedir?
Bunun tek bir cevabı var: “Oyun!”.
Oyun çocuğun en önemli işidir. Duygularını, düşüncelerini, korku ve heyecanını aktardığı yegane yoldur aynı zamanda. Anne babalar çocuğun ruhuna ancak bu şekilde hitap edebilirler. Çocuk yetiştirmek, çocuğu hayata hazırlamak hiç de kolay değildir, bunu herkes bilir. Ancak anne babanın görevi çocuğa destek olurken bir yandan da büyümesi için fırsat vermektir.
Bunu yapmanın en kolay yolu da çocuğumuza öğretmek istediğimiz olumlu davranışları oyunlaştırmaktır. Oyunda eleştiri, suçlama, yargılama yoktur. Yapılan eylem sadece bir oyundur.
Oyun oynamanın, çocuğun zihinsel ve bedensel gelişimine katkısı büyüktür. Çocuğun merkezde olduğu, düzenli oyunlar oynamak gelişimlerine yatırım yapmaktır.
Yapılan yatırım kendine saygısı olan, kendini tanıyan, hayat amacına sahip bireylere karşılık gelmektedir. Çocukların özsaygısının gelişmesi ve iyi bir insan olduğuna inanması için bol bol övgüye ihtiyacı vardır. Çocukların ne için övüldüklerini bilmesi gerekir. Örneğin; “Senden benim için bir şey yapmanı istedim, sen de yerine getirerek bana çok yardımcı oldun.” gibi cümlelerle memnuniyetin belirtilmesi olumlu yönde bir etki yaratacaktır. Memnuniyet sadece sözel değil fiziken de gösterilmelidir. Bazen bir sarılma, saçlarının okşanması ya da sırtını sıvazlamak özellikle temas ihtiyacına bağlı olarak çocukta duygusal tatmin boşluğunu da dolduracaktır. Anne babalar genellikle kucaklamaları ve öpücükleri küçük çocuklara yönelik algılarlar. Ancak büyük çocuklarında istendiklerini ve sevildiklerini hissetmeye ihtiyaçları vardır. Arkadaşlarının önünde olmadığı sürece onlarda kucaklanmak isterler, emin olun!
Bol sağlık diliyorum..
