Değişime hazır olmak, farkındalık sahibi olmaktır. Biliyorsunuz yaklaşık 5 haftadır çocuk ve ergende davranış bozuklukları ve çözüm yollarını anlatıyoruz. Dilerseniz bu hafta edindiğimiz bilgileri birlikte kontrol edelim. Sevgili anne babalar; aşağıdaki adımları takip ederek geliştireceğiniz iletişim stratejisi ebeveyn-çocuk ilişkinizde sizlere yardımcı olacaktır.
Olumlu yönleri görmek: Mesela son iki haftada kendinizde ve çocuğunuzda ne gibi olumlu değişiklikler fark ettiğinizi belirleyebilirsiniz. Aile içi ilişkiler söz konusu olduğunda anne-babaların, çocukta meydana gelen olumlu ilerlemelerdeki rollerinin bilincinde olmadıklarını görüyoruz. Ne yazık ki değişimin sadece çocukta gerçekleşmesi bekleniyor. Ve çoğu anne-baba bunu gözden kaçırıyor. Ancak dikkatlice bakıldığında anne-babanın çocuğuna ekstra zaman ayırması, sınırları açıkça belirlemesi, tutarlı olması ve daha az bağırması gibi unsurlar çocuklardaki değişimin de sırrıdır aslında! Bu doğrultuda çocuk, anne-babada ne gibi değişiklikler fark etmiş olabilir, sormak gerekir! Anne-babalar, çocuklarının davranışları üzerindeki etkilerinin farkına vardıklarında, kontrolü de ele almış olacaklardır.
Suçlamadan kaçınmak: Eleştirel ve suçlayıcı bir dil kullanmak çoğu zaman güçlüklere, üzüntülere yol açar. Bundan kaçınmanın yolu çocuğu değil, davranışı yargılamaktır. “Sen kötüsün” yerine “Birine vurmak kötüdür” demek daha yapıcıdır. Eleştirel ve suçlayıcı bir dil kullanmak yerine, yapıcı olmayı tercih ettiğimizde çocuktaki olumlu değişimlerin de farkına varabiliriz.
Davranış sorunlarıyla başa çıkmak: Aile içi ilişkilerde stratejik hareket etmek, sorunları engeller, mevcut durumu kontrol altına almanıza ve olumlu davranışları geliştirmenize ortam sağlar. Çocuklarda meydana gelen olumsuz davranışlara karşı, anne-babaların davranışlarını değiştirmesi, çocukların davranışlarının değişmesine ve öz saygılarını geri(!) kazanmalarında çok etkili olmaktadır. Bu uygulamalara ne kadar erken başlanırsa, çocukluk ve ergenlik döneminde daha olumlu sonuçlar elde edilir. Denediğiniz yöntem başta işe yaramayabilir, ancak farklı bir yaklaşımdan önce en az iki hafta denemekte fayda vardır. Anne-babalar, sıkışıp kaldıklarında ve ne yapacaklarını bilemediğinde yardım istemelidir. Diğer aileler ile bir araya gelip sorunları tartışmak ve deneyimlerini paylaşmak ve sonra yeni olasılıklar denemek işe yarayacaktır. Bir diğer seçenekse uzmanından yardım almaktır.
Uygulamaya geçmek: Uygulamaya geçmek için pozitif ilişki kurmak, iyi davranışları öğretmek, sınırları belirlemek, açık olmak ve iş birliği yapmayı başarmak gibi birtakım yöntemler kullanılabilir.
Unutmayalım ki evlatlarımız birer emanet. Emanete sonuna kadar sahip çıkmaksa, hassasiyetleri gözeterek, koruyup kollayarak, destek olarak ve “Ne olursa olsun yanındayım.” diyerek mümkün olabilmektedir.
KALIN SAĞLICAKLA..
