Bolu Barosu Kadın Hakları Komisyonu Başkanı Avukat Fatma Kubilay, uluslararası hukukun bütün çabalarına rağmen, hem dünyada hem de Türkiye'de kadına yönelik şiddetin çığ gibi büyüdüğünü söyledi. Kubilay, Kadına yönelik şiddet, çağımızın bir utanç kaynağı olarak insanlık onurumuzu yaralıyor” dedi. 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddetin Ortadan Kaldırılması İçin Uluslararası Mücadele Günü nedeniyle bir basın açıklaması yapan Bolu Barosu Kadın Hakları Komisyonu Başkanı Avukat Fatma Kubilay, Kadın erkek eşitsizliğinin bir sonucu olarak insan hakları ihlallerinin birinci derecede hedefi olan kadınların toplum hayatındaki yeri pek çok ülkede geleneklere ve dini kültüre göre belirleniyor, kamu otoritesi doğrudan doğruya kadının kimliğini ve onurunu hiçe sayan düzenlemeleri uygulamaya koyuyor” dedi. Bugün dünyada milyonlarca kadının çalışma hakkından, seyahat özgürlüğünden yararlanamadığı gibi, pantolon giydiği için kırbaçlanıp, bisiklete binmesi ve sandalyeye oturmasının kamu otoritesi tarafından yasaklanabildiğini kaydeden Kubilay, Binlerce kadın mezhep savaşlarının yol açtığı acımasız dünyada canlarından oluyor, tecavüze uğruyor. Türkiye'de de kadın, taraf olduğumuz uluslararası belgelere ve yasal düzenlemelere rağmen fiziksel, duygusal, ekonomik şiddetle ve acımasız emek sömürüsüyle karşı karşıya bulunuyor. Evde, işte, okulda, sokakta fiziksel ve cinsel şiddete maruz kalan, çocuk yaşta evlenmeye zorlanan kadınların, namus veya töre adı altında yaşam hakları ellerinden alınıyor. Kadınlarımız daha çocuk yaşlardan itibaren en büyük şiddeti en yakınlarından; babalarından, eşlerinden hatta oğullarından görüyor. Son on yılda kadına şiddetin yüzde 1400 arttığı, çocuk gelin sayısının yükseldiği bir süreçten geçiyoruz. Kadın bedeni üzerinden yapılan siyasetin, onların ne giyeceğine, kaç çocuk doğuracağına, nasıl doğuracağına müdahale ettiğine, öğrenci yurtlarının sosyal alanlarının, ortaöğretim kurumların yemekhanelerinin ayrıldığına, en sorumlu makamdakilerin karma eğitimin yanlış olduğunu söyleyebildiğine tanık oluyoruz. Dayatılan eğitim sistemiyle kız çocuklarımızın eğitimden uzaklaştırıldığını, geleceklerinin çalındığını gözlemliyoruz. Kadınların yönetim kademelerine getirilmemesinin bedelini ödüyoruz. Demokrasi ve kadına özgürlük adı altında uygulanan bu politikaların, kadınlara özgürlük getirmeyeceği gibi ülkeye de refah getirmeyeceği aşikardır. Dünya üzerinde kadınını eve kapatan gelişmiş tek bir toplum yoktur. Şiddeti yenememiş toplumlarda demokrasiden söz etmek ise mümkün değildir. Hukukun üstünlüğünü, eşit vatandaşlığı, insan haklarını ve demokrasiyi yerleştirmek için kadına yönelik ayrımcılığı ve şiddeti silmek zorundayız. Şiddete uğrayanların değil, şiddet uygulayanların utanç duymasını sağlamak zorundayız. Cinsel taciz ve istismar davalarında mağdurların defalarca mağdur edilmesine, şiddet uygulayanların ise yeni suçlar işlemek üzere tahliyelerine yol açan uygulamaların terk edilmesini sağlamak zorundayız. Tecavüze uğrayan kız çocuklarının ruhsal bütünlüğünün zedelenip zedelenmediğini soruşturan, kadın katillerine "haksız tahrik" adı altında ceza indirimi sağlayan erkek egemen adaleti değil, gerçek adaleti hakim kılmalıyız. İnsan hakları mücadelesinde, kadına yönelik her türlü ayrımcılığı; emeğine, bedenine ve kimliğine yönelik şiddeti reddediyor, demokrasiye ve eşit vatandaşlığa gönülden bağlı herkesi omuz omuza mücadeleye çağırıyoruz”